اسفروسیتوز ارثی (HS) نوعی اختلال اتوزومال غالب (در بیشتر موارد) در پرتئین‌های غشای سلولی می‌باشد که اریتروسیت را مستعد همولیز می‌کند. این بیماری در نژاد اروپای شمالی شیوع بیشتری دارد. علائم بیماری می‌تواند از بی‌علامت تا هیدروپس فتالیس جنینی در داخل رحم متفاوت باشد. HS بطور شایع‌تر در دوران نوزادی و کودکی با زردی، کم‌خونی و اسپلنومگالی تظاهر می‌یابد.

گروهی از اختلالات خونریزی هستند، که فرد را در معرض خطر خونریزی و شوک هموراژیک قرار می‌دهند. این اختلالات به دوگروه اولیه (اختلالات پلاکتی، فاکتور فون-ویلبراند) و ثانویه (اختلالات فاکتورهای انعقادی) تقسیم می‌شوند. این اختلالات می‌توانند ارثی و یا اکتسابی باشند؛ اگرچه علائم بالینی در آن‌ها همپوشانی دارد.