هایپومنیزیمی (منیزیم سرمی پایین) در بیماران به شدت بدحال بسیار شایع است اما در افراد طبیعی هم ممکن است روی دهد، مخصوصاً ثانویه به مصرف دارو. منیزیم نقشی حیاتی در پایدار نگه‌داشتن غشای سلول دارد و کمبود خفیف آن علائم غیراختصاصی می‌­دهد اما هایپومنیزیمی شدید می‌­تواند موجب رخداد عوارض شدید گردد، مثل آریتمی و تشنج. هایپومنیزیمی معمولاً در کنار دیگر اختلالات الکترولیتی دیده می‌­شود و سطح منیزیم همواره باید در بیماران با هایپوکالمی و هایپوکلسمی سنجیده شود. درمان این بیماران با جایگزین کردن منیزیم، درمان اختلالت الکترولیتی مرتبط و پیدا کردن علت زمینه­‌ای می­‌باشد.