داروهای ضدپلاکت
عوامل ضد پلاکتی داروهایی هستند که آنزیم‌ها یا گیرنده‌های مورد نیاز برای فعال‌سازی، تجمع پلاکت‌ها و/ یا تشکیل ترومبوز را مهار می‌کنند. متداولترین ماده ضد پلاکتی استیل سالیسیلیک اسید (آسپرین) است که یک مهارکننده سیکلواکسیژناز غیر قابل برگشت با اقدامات ضد پلاکتی، تب بر، ضد درد و ضد التهابی وابسته به دوز است. آسپرین با دوز کم در مدیریت حوادث قلبی-عروقی (مانند MI حاد) و جهت پیشگیری اولیه/ ثانویه از بیماری‌های قلبی-عروقی استفاده می‌شود.
داروهای ضد آریتمی
داروهای ضدآریتمی برای جلوگیری از آریتمی مکرر و نگه‌داشتن ریتم سینوسی در بیماران با آریتمی‌های قلبی به کار می‌رود. این داروها بر اساس تأثیری که روی میوکارد قلب دارند طبقه‌بندی می‌شوند. داروهای ضدآریتمی میزان بقای بیمار با آریتمی غیر تهدید کننده‌ی حیات را بهبود نمی‌بخشد و حتی ممکن است که میزان مرگ و میر را هم بالا ببرد؛ مخصوصاً در بیماران با بیماری ساختمانی قلب.
تنگی شریان کلیوی
تنگی شریان کلیوی عبارت است از تنگی یک یا هر دوی شریان‌های کلیوی. این بیماری اغلب به علت آترواسکلروز رخ می‌دهد. در زنان، دیس‌پلازی فیبروماسکولار یک علت زمینه‌ای مهم می‌باشد. کاهش جریان خون به علت تنگی شریان کلیوی کلیوی موجب فعال شدن سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون می‌شود که درنهایت موجب ایجاد فشار خون (ثانویه) می‌شود. معاینه بالینی ممکن است در سمع شکم، وجود بروئی را نشان دهد. بیماران با تنگی پیشروندهی شریان کلیوی ممکن است که مبتلا به نارسایی کلیه و آتروفی پیشروندهی کلیه شوند.
تنگی شریان کاروتید
تنگی شریان کاروتید (CAS) عارضه آترواسکلروتیک شریان کاروتید مشترک و شریان کاروتید داخلی است. عوامل خطر شکل‌گیری این بیماری عبارتند از سن بالا، مصرف دخانیات، فشار خون شریانی و دیابت شیرین. بسته به میزان تنگی، ایسکمی در ناحیه خونرسانی کاروتید می‌تواند منجر به آماوروزیس فوگاریس، TIA یا سکته مغزی شود و در هنگام معاینه ممکن است بروئی سمع شود. سونوگرافی داپلکس کاروتید آزمون اولیه انتخابی برای ارزیابی بیماران بدون‌علامت است.
ترومبوز ورید عمقی (DVT)
DVT (ترومبوز ورید عمقی) تشکیل لخته خون در داخل وریدهای عمقی است که معمولاً اندام تحتانی را درگیر می‌کند. عوامل اصلی خطر برای DVT عبارتند از: آسیب اندوتلیال عروقی (مانند جراحی یا تروما)، استاز وریدی (مانند عدم تحرک) و انعقاد پذیری بیش از حد (ترومبوفیلی‌ها) که در مجموع به عنوان سه گانه ویرشو نامیده می‌شوند. علائم شامل ادم، گرمی و درد مبهم در اندام درگیر است. بیماران همچنین ممکن است با علائم آمبولی ریه (PE)، یک عارضه شدید از DVT تظاهر یابند.
ترومبوآنژئیت انسدادی
ترومبوآنژئیت ابلیتران (TAO) یا بیماریBuerger نوعی بیماری التهابی، غیرآترواسکلروتیک و انسداد شریان‌های با سایز کوچک و متوسط و همچنین وریدهای اندام فوقانی و تحتانی است. TAO معمولاً مردان بالغ با سابقه قابل توجهی در سیگار کشیدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در افراد مستعد، سیگار با مکانیسم ناشناخته‌ای باعث التهاب تونیکا انتیمای عروق کوچک می‌شود که منجر به انسداد ترومبوتیک رگ خواهد گشت.
تب روماتیسمی
تب روماتیسمی یک عارضه التهابی است که قلب، مفاصل، پوست و سیستم عصبی مرکزی (CNS) را درگیر می‌کند و دو تا چهار هفته پس از عفونت درمان نشده‌ی استرپتوکوک گروه (A) یا همان GAS، رخ می‌دهد. مکانیسم‌های بیماری‌زایی که باعث ایجاد تب روماتیسمی می‌شوند کاملاً شناخته نشده‌اند، اما تصور می‌شود که تقلید مولکولی بین پروتئین M استرپتوکوکی و پروتئین‌های میوزین قلب انسان نقش مهمی دارد. به دلیل شباهت‌های ساختاری بین این دو پروتئین، آنتی‌بادی‌ها و سلول‌های T فعال شده برای پاسخ علیه پروتئین‌های استرپتوکوکی، با پروتئین‌های انسانی نیز واکنش می‌دهند و باعث آسیب بافتی و التهاب می‌شوند.
تاکی‌کاردی حمله‌ای فوق بطنی (PSVT)
تاکی‌کاردی حمله‌ای فوق بطنی (PSVT) نوعی آریتمی است که به علت نقص هدایتی دهلیزی بطنی به وجود می‌آید و باعث می‌شود که قلب به صورت ناگهانی سریع‌تر ضربان بزند. انواع PSVT وجود دارد، شامل تاکی‌کاردی با ورود مجدد گره دهلیزی بطنی (AVNRT؛ حدود دو سوم موارد)، تاکی‌کاردی ورود مجدد یا متقابل دهلیزی بطنی (AVRT) و تاکی‌کاردی دهلیزی. در AVNRT مسیرهای هدایتی الکتریکی اضافی (مسیر فرعی) در گره دهلیزی بطنی منجر به ایجاد ایمپالس الکتریکی چرخشی و غیر قابل تشخیص (مدار ورود مجدد) می‌شود.
تاکی‌کاردی بطنی
تاکی‌کاردی بطنی (VT) یک آریتمی بالقوه کشنده است که از داخل بطن‌ها منشأ می‌گیرد. معمولاً VT به علت یک بیماری زمینه‌ای قلب مثل انفارکتوس میوکارد یا کاردیومیوپاتی رخ می‌دهد اما ممکن است ایدیوپاتیک یا ایاتروژنیک (ناشی از مداخله‌های پزشکی) نیز باشد. تظاهرات بالینی می‌تواند از تپش قلب و سنکوپ تا شوک کاردیوژنیک و مرگ ناگهانی قلبی متفاوت باشد. یافته‌های مشخصVT در ECG شامل کامپلکس QRS پهن (>۱۲ میلی‌ثانیه) و تاکی‌کاردی (>۱۲۰ ضربان در دقیقه) می‌باشد.
پیوند
پیوند عبارت است از فرایندِ انتقالِ یک ارگان یا قسمتی از آن (که گرافت نامیده می‌شود) از یک فرد اهدا کننده به خود فرد (پیوند اتولوگ) یا به یک شخص دیگر (پیوند آلوژن؛ در صورتی که اهدا کننده و دریافت کننده دوقلوی همسان نباشند). علاوه بر متعهد بودن به قوانینِ پیوند، در پیوندهای آلوژن، فرد اهدا کننده و دریافت کننده باید از نظر بافتی سازگار باشند (histocompatible) تا ریسکِ ردِ پیوند به حداقل برسد.