داروهای ضد استفراغ
ضداستفراغ‌ها گروهی از داروها هستند که برای درمان تهوع و استفراغ با علل مختلف استفاده می‌شوند. ضداستفراغ‌های مختلف بر روی گیرنده‌های مختلف عمل می‌کنند و ممکن است اثر محیطی، اثر مرکزی یا هر دو را داشته باشند. از آنجایی که آنتاگونیست‌های سروتونین به گیرنده‌های ۵-HT3 متصل می شوند و به طور مؤثر در درمان تهوع داروی سیتوتوکسیک مصرف می‌گردند، داروهای آنتی‌کولینرژیک گیرنده‌های M1 را هدف قرار می‌دهند و به طور خاص بیماری حرکت (افرادی که داخل وسایل نقلیه دچار تهوع می‌شوند) را درمان می‌کنند.
خونریزی گوارشی
خونریزی از دستگاه گوارش (GIB) می‌تواند به دلایل خاصی ایجاد شود. این شرایط ممکن‌است به صورت خونریزی آشکار از دستگاه گوارش همراه با هماتمز، ملنا و هماتوشزی یا با خونریزی مخفی از دستگاه گوارش، با علائم غیراختصاصی مربوط به آنمی فقر آهن آشکار شود. اگر محل خونریزی پروگزیمال به لیگامان Treitz (مانند خونریزی از وریدهای واریس مری، خونریزی زخم پپتیک) باشد، به عنوان خونریزی GI فوقانی (UGIB) طبقه بندی شود. در صورتی‌که دیستال به لیگامان Treitz باشد (مانند خونریزی دیورتیکولار، بدخیمی، خونریزی از روده باریک)، خونریزی گوارشی تحتانی (LGIB) نامیده می‌شود.
تومور کارسینوئید
تومور کارسینوئید، جزئی از تومورهای نورواندوکرین کوچک با رشدِ کُند می‌باشد. این تومور بیشتر در لوله گوارشی وجود دارد و قادر به تولید تعدادی از هورمون‌ها (خصوصاً سروتونین) می‌باشد. اکثر تومورها بی‌علامتند؛ زیرا قسمت عمده‌ی هورمونِ تولیدشده توسط آن‌ها در همان عبور اول از کبد متابولیزه می‌شود. سندرم کارسینوئید (که با اسهال، فلاشینگ، تنگی نفس و ویز شناخته می‌شود)، زمانی ایجاد می‌شود که تومور متاستاز داده و و هورمون‌ها از کبد عبور نمی‌کنند.
تهوع و استفراغ
تهوع احسای ناخوشایندی است که به صورت میل به استفراغ تعریف می‌شود. استفراغ خروج محتویات داخل لوله گوارشی با نیروی زیاد است. علل شایع تهوع یا استفراغ شامل پاتولوژی‌های سیستم گوارشی، حاملگی اخیر و عارضه جانبی بعضی از داروها می‌باشد. تهوع و استفراغ می‌تواند در اختلالات CNS، اندوکرین و وستیبولار گوش نیز ایجاد شود.
پیوند
پیوند عبارت است از فرایندِ انتقالِ یک ارگان یا قسمتی از آن (که گرافت نامیده می‌شود) از یک فرد اهدا کننده به خود فرد (پیوند اتولوگ) یا به یک شخص دیگر (پیوند آلوژن؛ در صورتی که اهدا کننده و دریافت کننده دوقلوی همسان نباشند). علاوه بر متعهد بودن به قوانینِ پیوند، در پیوندهای آلوژن، فرد اهدا کننده و دریافت کننده باید از نظر بافتی سازگار باشند (histocompatible) تا ریسکِ ردِ پیوند به حداقل برسد.
پانکراتیت مزمن
پانکراتیت مزمن در اثر التهاب پیشرونده و آسیب برگشت‌ناپذیر به ساختار و عملکرد (غدد برون‌ریز و درون‌ریز) پانکراس ایجاد می شود. مصرف بیش از حد الکل شایعترین عامل شناخته شده است که به دنبال آن انسداد مجاری پانکراسی رخ می‌دهد. پانکراتیت ایدیوپاتیک تا ۳۰٪ موارد را شامل می‌شود. بیماران ممکن است بدون علامت باشند و یا با درد شکم و ویژگی‌های کمبود آنزیم‌های پانکراسی (مانند استئاتوره ، کاهش وزن، عدم تحمل گلوکز) همراه باشند.
پانکراتیت حاد
پانکراتیت حاد بیماری التهابی پانکراس است که غالباً به دنبال بیماری مجاری صفراوی یا سوءمصرف الکل ایجاد می شود. آسیب به پانکراس باعث ترشح موضعی آنزیم‌های پروتئولیتیک گوارشی می‌شود که بافت پانکراس را در خود هضم می‌کند. پانکراتیت حاد معمولاً با درد اپی‌گاستر انتشار یابنده به پشت، تهوع، استفراغ و حساسیت اپی‌گاستریک هنگام لمس. تشخیص بر اساس تظاهرات بالینی، افزایش آنزیم‌های پانکراسی سرم (آمیلاز، لیپاز) و یافته‌های مربوط به تصویربرداری (CT ،MRI، سونوگرافی) داده می‌شود.
پارگی مری
پارگی مری در اغلب موارد دراثر تروما، بلع ماده خارجی و ایاتروژنیک (درطول انجام فرایند اندوسکوپی فوقانی) اتفاق می‌افتد. پارگی در هر قسمتی از مری می‌تواند اتفاق بیافتد. سندرم بورهاو (سندرم Boerhaave)، یکی از انواع پارگی‌های مری می‌باشد که در آن پارگی ترانس مورال مری به همراه استفراغ جهنده افزایش فشار داخل قفسه‌ی سینه دیده می‌شود.
پارگی طحال
صدمه به طحال غالباً نتیجه ترومای بلانت شکم است. در موارد نادر، ممکن است به دلیل پارگی خود بخود، ناشی از عفونت یا بیماری‌های خونی نیز باشد. پارگی طحال ممکن است منجر به خونریزی گسترده داخل شکمی شود و بنابراین باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان گردد. پارگی طحال ممکن است حاد یا تأخیری باشد: در پارگی حاد که در آن بیمار بلافاصله دچار درد و شوک شدید می‌شود و در پارگی تأخیری، درد و شوک پس از یک بازه بدون علامت به مدت چند روز تا هفته‌ها بروز می‌کند.
بیماری سلیاک
بیماری سلیاک که به آن اسپروی سلیاک یا اسپروی غیرگرمسیری نیز گفته می‌شود، یک بیماری شایع است که در اثر واکنش ایمنی ناسازگار به گلوتن (پروتئینی که در بسیاری از غلات مانند گندم یافت می‌شود) شکل می‌گیرد. این بیماری غالباً در بیماران درگیر با سایر اختلالات خود‌ایمن اتفاق می‌افتد؛ زیرا همگی با انواع HLAها همراه هستند که باعث افزایش پاسخ‌های ایمنی از می‌شوند.